Boek 8 

Samenvatting

Het boek gaat over een diner. Deelnemend aan het diner zijn Serge en Babette Lohman en Claire en Paul Lohman. Serge Lohman staat op het punt om de nieuwe minister-president van Nederland te worden, maar zijn zoon en de zoon van zijn broer hebben iets verschrikkelijks gedaan. Ze gaan dineren om dit te bespreken, dat is tenminste de bedoeling. De zoon van Paul, Michel, en de zoon van Serge, Rick, hebben een zwerver vermoord. Per ongeluk. De zwerver lag in een pinhokje en zij wilden pinnen. Ze werden kwaad en gooiden een lege jerrycan in het hokje, deze vatte vlam en zo verbrandde de zwerver. Tijdens het gesprek proberen ze het onderwerp steeds te ontlopen. Tussen het diner door verteld Paul steeds iets over zijn eigen leven dat te maken heeft met het gespreksonderwerp van dat moment. De geadopteerde zoon van Serge en Babette, Beau, heeft de ‘moord’ zien gebeuren en chanteert Rick en Michel ermee. Ze moeten veel geld aan hem geven, dan pas haalt hij alle filmpjes die hij van hen op internet heeft gezet eraf. Aan het einde wil Serge door het incident van Michel en Rick zich terugtrekken uit de campagne, maar Babette, Claire en Paul zijn het daar niet mee eens. Claire heeft bedacht dat als ze Serge zouden verwonden, hij niet de persconferentie zal geven de volgende dag, waarin hij zijn terugtrekking zou aankondigen. Beau verdwijnt op mysterieuze wijze en het gezin van Paul leeft hun leven ‘gewoon’ verder.

Personages

Paul Lohman: Paul is de hoofdpersoon van het verhaal. Het is een man die wat psychische problemen heeft. Hij is een mysterieuze man, zo komt in het boek ook duidelijk aan beeld dat hij een ziekte heeft, maar niet wat voor een ziekte. Hij is de vader van Michel en is de man van Babette. Hoe dieper je in het verhaal zit hoe meer je van Paul te weten komt en wat er nou precies met hem aan de hand is.
Claire Lohman: Claire is de vrouw van Paul. Het is een lieve vrouw die alles voor haar man en zoon over heeft. Haar bedoelingen zijn ook goed en ze is de moeder van Michel. Je krijgt veel te weten over haar goede eigenschappen.
Michel Lohman: Michel is de zoon van Paul en Claire. Het is over het algemeen een dood normale puber. Hij sport, rookt niet en drinkt ook niet. Hij is bevriend met Rick Lohman en Beau Lohman. Hij houdt veel van zijn ouders en hij lijkt erg op zijn vader. Zo ook de agressiviteit.
Serge Lohman: Serge is de broer van Paul Lohman en ook nog eens presidentskandidaat. Hij is de vader van Rick Lohman en Beau. Hij is een aparte man met bepaalde trekjes. Zo houdt hij van lekker eten en van wijn. Dat is meer voor zijn imago dan dat hij er echt van houdt. Over Serge krijg je eigenlijk alleen te weten hoe Paul tegen hem aan kijkt.
Babette Lohman: Babette is de vrouw van Serge Lohman en daarnaast ook nog eens de vrouw van de komende president van Nederland. Het is een vrouw die altijd achter haar man staat en die met alles meegaat wat haar man wil. Je ziet haar vooDe verteller is Paul Lohman die in de ik-vorm het verhaal vertelt van een diner met zijn broer Serge Lohman (de gedoodverfde nieuwe minister-president bij de verkiezingen)
Hij is ex-leraar geschiedenis, maar een aantal jaren geleden doorgedraaid tijdens een les, waarna hij zich onder psychiatrische behandeling moest stellen en hij later op non-actief wordt gesteld. Hij heeft een genetische afwijking op het gebied van gedragsstoornissen.
Hij vertelt het verhaal in de o.v.t..rnamelijk in de schaduw van Serge staan.
Rick Lohman: Rick is de zoon van Serge en Babette Lohman. Hij is bevriend met Michel Lohman. Samen met Michel heeft hij iets op zijn geweten.
Beau Lohman: Beau is de geadopteerde zoon van Serge en Babette. Hij is een jongen die chanteren niet erg vindt. Hij was bij het incident aanwezig maar had hier verder niets mee te maken. Hij is in het verhaal meer een bij persoon dan een hoofdpersoon. Je krijgt bijna niks over hem te weten behalve dat hij Michel en Rick chanteert.

 

Titelverklaring

Het gehele verhaal speelt zich af tijdens een diner waarbij twee broers met hun echtgenoten een afspraak moeten maken over een kwestie waarbij hun kinderen zijn betrokken.

 

Motto

Het motto is afkomstig uit het filmscript van “Reservoir Dogs” (1992) van de regisseur Quentin Tarantino. Het is een dialoog tussen twee personages:
Nice Guy Eddy : “C’mon throw it in a buck”
Mr.Pink :”Uh-huh. I don’t tip”
Nice guy Eddy: “Whatdaya mean, you don’t tip?
Mr. Pink: I don’t believe in it. “

Tijd

Het is een actueel verhaal, hoewel uit de verhaalgegevens niet direct duidelijk wordt in welke maand en in welk jaar zich alles afspeelt. Maar in de tekst wordt enkele keren gesproken over George Bush als president van Amerika, de oorlog in Irak, de rekening in euro’s. Je kunt dus aannemen dat het verhaal na 2004 speelt. 

Literatuurgeschiedenis 

Hedendaagse literatuur

Ruimte 

De topografische plaats van handeling is een restaurant in Amsterdam. De plaats van handeling kunnen we afleiden uit de naam van het metrostation in de buurt waarvan de wandaad van de jongen plaatsvindt. (Slotervaart)

Perspectief 

De verteller is Paul Lohman die in de ik-vorm het verhaal vertelt van een diner. Hij vertelt het verhaal in de onvoltooid verleden tijd.

Thema

Het thema van het boek is voor mij 'dilemma'. Wat moet je doen als je kind iets heel ergs heeft gedaan? Moet je net als Paul je kind beschermen voor wat hij heeft gedaan, om zo zijn jeugd te redden? Of kun je beter net als Serge gewoon eerlijk zijn en open kaart spelen, omdat je kind er anders later trauma’s aan overhoudt? Deze vragen worden op het eind vaak tot discussie gesteld door Paul en Claire.

Motieven

Liefde: tot hoever kan je gaan uit liefde voor je eigen kind?
Familie: de familieband staat ook centraal in het boek. De familie Lohman zorgt goed voor elkaar, dat zie je terug als Michel 5 jaar is en Claire in het ziekenhuis ligt. Serge en Babette willen Michel dan meenemen omdat ze denken dat Paul het niet redt in zijn eentje.
Eten: Het hele boek is een diner. Elk deel van het boek begint weer met een stukje over eten.
Moord: er wordt vaak gesproken over de moord die Michel en Rick hebben gepleegd.

 

Eindoordeel

Het diner is een prettig boek , die je heerlijk weg leest. De ironische stijl van Herman Koch is heel fijn. Verder is het ook leuk opgebouwd door midden van dat vijf gangen diner. Ik vind dit boek zeker een aanrader.